Veelgestelde vragen

Dat ligt aan de vraag die aan ons gesteld wordt.

Bij advies

Als Veilig Thuis een adviesvraag krijgt, noteren we alleen wie de vraag heeft gesteld, niet over wie de vraag gaat. We doen dat om samen met de adviesvrager te onthouden welke afspraken we gemaakt hebben.

Bij melding

Als Veilig Thuis een melding krijgt, noteren we in ieder geval de namen en adressen van alle betrokkenen. We leggen alle gegevens vast die nodig zijn om ons werk goed te kunnen doen. Dat doen we zo feitelijk mogelijk, zonder aannames te doen. We spreken met alle betrokken partijen, ook met betrokken professionals. Dit om een zo goed mogelijk beeld te krijgen van jullie situatie. Als we feiten en meningen van anderen vastleggen, dan vermelden we wie de bron is. Indien nodig neemt Veilig Thuis direct contact op met de gemeente voor het inzetten van (acute) hulpverlening.

Adviezen bewaren we twee jaar. Elk advies slaan we apart op.

Na een melding zijn wij wettelijk verplicht je dossier twintig jaar te bewaren.

Ja, dat mag. Jouw dossier gaat echter niet alleen over jou, maar over alle directbetrokkenen. Daarom kijken we wel eerst zorgvuldig wat je mag lezen. Hierbij houden we ons aan de wet op de privacy. In principe mag je alles lezen wat over jou gaat, tenzij hierdoor een onveilige situatie voor de overige betrokkenen kan ontstaan.

Voor ouders:

Heb je kinderen tot zestien jaar? Dan mogen zowel jij als de andere gezaghebbende ouder de gegevens lezen die over je kinderen zijn opgeschreven. Als je kind ouder is dan twaalf, bespreken we dit eerst met je kind. Dit geldt ook als ouders niet meer bij elkaar zijn en de melding niets met één van de ouders te maken heeft. Een gezaghebbende ouder heeft altijd recht op inzage in het dossier, ook al speelt deze ouder geen rol in de melding. Als ouder heb je namelijk het wettelijk recht om te weten wat er over jouw kind in een dossier staat.

Anderen (zoals bijvoorbeeld hulpverleners of de school) mogen niet in het dossier lezen. Wil je hierover meer weten? Neem dan contact op met je contactpersoon van Veilig Thuis.

Als wij willen uitzoeken wat in jouw gezin moet gebeuren om het veilig te maken, willen we met alle gezinsleden praten. Dus ook met kinderen en andere gezinsleden, zelfs als die niet bij een incident aanwezig zijn geweest. Dit is onze wettelijke plicht én we vinden het belangrijk om van alle gezinsleden te horen hoe ze de situatie ervaren. Het helpt ons om een zo goed mogelijk beeld te krijgen van de situatie en zo onafhankelijk mogelijk te bekijken wat nodig is.

Ja, dat mogen we van de wet.
Als we onderzoeken wat nodig is om de veiligheid in jouw gezin te herstellen, mogen we de mening vragen van andere mensen. We noemen dit informanten. We doen dit om een zo goed mogelijk beeld te krijgen van de situatie en zo onafhankelijk mogelijk te kunnen nagaan wat nodig is. De wet geeft ons de bevoegdheid om dit te doen als dit noodzakelijk is. Ook zonder jouw toestemming. Wel moeten we je erover informeren en je vertellen wat we besproken hebben.

Wij kunnen niemand dwingen om met ons in gesprek te gaan, maar we hebben wel de wettelijke taak om te onderzoeken of het veilig is in jouw gezin. Dat kunnen we niet doen zonder jou. We hebben jouw mening nodig om een zo goed mogelijk beeld van de situatie te vormen.
We adviseren je daarom om altijd met ons in gesprek te gaan. Vind je dat moeilijk? Weet dat je iemand mag  meenemen om je te ondersteunen. Ook kunnen we je in contact brengen met een onafhankelijk vertrouwenspersoon die je kan helpen bij de gesprekken.

Als Veilig Thuis van mening is dat er voldoende informatie is verzameld, maken we waar mogelijk samen een plan om de situatie bij jou thuis veilig te houden of de veiligheid te herstellen. We spreken met je af wat jij kunt doen en wat eventuele hulpverlening kan doen.

We nemen daarna nog een aantal keer contact met je op, om te volgen of iedereen zich aan de afspraken houdt en of de veiligheid in jouw situatie inderdaad hersteld is. Als dat niet het geval is, gaan we opnieuw bekijken hoe we wel een veilige situatie kunnen creëren.

Nee, anoniem melden is niet toegestaan.

Wel mag iedereen anoniem contact met ons opnemen. Als je alleen belt voor advies, hoef je niet te zeggen wie je bent of om wie je zorgen maakt. Het is wel handig als we weten wie er belt, voor als je er nog een keer over terug belt.

Als je een melding doet, moet Veilig Thuis wel weten wie je bent. Indien nodig kunnen we afspreken dat we dit niet vertellen tegen de personen over wie je een melding doet. We bespreken dan wel met jou wat dat voor de betrokkenen betekent. Het is voor hen immers  erg vervelend als wij niet kunnen vertellen wie zich zorgen over hen maakt.

Informatie over de meldcode vind je op de site van de rijksoverheid: https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/huiselijk-geweld/meldcode.

Wij verwachten van bijvoorbeeld kinderopvangcentra, onderwijsinstellingen, maatschappelijke instellingen e.d. dat zij ouders informeren over hun plicht om zich aan de Wet Meldcode huiselijk geweld en kindermishandeling te houden. Dat betekent dat de stappen van de meldcode volgen, als zij dat op basis van hun professionele kennis en kunde noodzakelijk achten.

Je mag altijd advies aan ons vragen, zonder de naam van betrokkenen te noemen.
Wil je een melding doen? Dan moet je de Meldcode huiselijk geweld en kindermishandeling volgen.

Professionals als informant

Veilig Thuis kan artsen of professionals ook raadplegen als informant. Dit bespreken we wel met betrokkenen, maar we vragen geen toestemming. Het is dan aan jou of jij ook zonder die toestemming jouw visie wilt bespreken met Veilig Thuis.

Er is sprake van het schaden van een vertrouwensband, als de cliënt de hulp niet meer accepteert, die hij / zij dringend nodig heeft als je een melding doet bij Veilig Thuis. Het is begrijpelijk dat je dan twijfelt of je een melding moet doen.

In die afweging is de eventuele onveiligheid in de thuissituatie van de cliënt leidend en je volgt altijd de stappen in de Meldcode.
Het is van belang dat je een melding doet bij Veilig Thuis, als dit de uitkomst is van de stappen in de Meldcode. Die melding verwerken we ook in het registratiesysteem van Veilig Thuis, zodat bij eventuele vervolgmeldingen het structurele patroon in beeld komt.

Voor jou als professional betekent dit dat je goed aan je cliënt moet uitleggen, waarom het doen van een melding zo belangrijk is. Heb je hierbij advies nodig? Neem dan contact op met Veilig Thuis.

Veilig Thuis is vaste deelnemer aan de beschermtafel en kan net als andere partners casussen inbrengen. Andere deelnemers zijn: Raad voor de Kinderbescherming, gemeente (wijkteam of Centrum voor Jeugd en Gezin), hulpverleners en ouders en/of kinderen. De inbrenger van een casus draagt zorg voor melding van de casus bij Veilig Thuis via het meldformulier. Als Veilig Thuis zelf een casus inbrengt, doen zij zelf een veiligheidsbeoordeling en eventueel een verrijking in het Veilig Thuisregister.

De beschermtafel is een overleg. In dit overleg nemen deelnemers besluiten over o.a. de noodzaak van een onderzoek of beschermende maatregel. De organisatie die de regie heeft of krijgt, heeft de verantwoordelijkheid de gemaakte afspraken te monitoren.

Het is belangrijk dat je als melder zelf een inschatting maakt over je eigen veiligheid; het is goed om dit vraagstuk intern (bij je eigen organisatie) bespreekbaar te maken.

Je hebt de mogelijkheid om ‘anoniem’ te melden, als je inschat dat het onveilig is als bekend wordt dat jij de melder bent. Veilig Thuis deelt dan geen informatie die herleidbaar is naar jou als melder. Dit kan echter effect hebben op de conclusie van de veiligheidsbeoordeling.

Als je twijfelt over je eigen veiligheid, kun je hierover in gesprek met Veilig Thuis.

Veilig Thuis heeft een wettelijke taak die zij in opdracht van de gemeenten uitvoert. De gemeente is opdrachtgever en moet er zorg voor dragen dat deze wettelijke taak ook daadwerkelijk in haar gemeente beschikbaar is. Als Veilig Thuis capaciteitsproblemen voorziet, trekt zij bij gemeenten aan de bel. De inspectie is in deze de toezichthouder.

Voor een overzicht van signalen, die kunnen wijzen op huiselijk geweld en kindermishandeling, verwijzen wij naar de signalenkaart die is ontwikkeld door Kadera:
https://signalenkaart.nl
Aan de signalenkaart is ook de meldcode toegevoegd. Zo zie je in één oogopslag het afwegingskader en de mogelijkheden om een melding te doen.

Meer over vormen van geweld lees je op onze website onder ‘Over geweld’.

De Politie meldt zorg over een situatie/incident, waar een jeugdige (direct of indirect) bij betrokken is, altijd bij Veilig Thuis. De inschatting of er daadwerkelijk sprake is van onveiligheid, ligt vervolgens bij Veilig Thuis.

Zorg voor Jeugd is een signaleringssysteem waarin diverse organisaties, die betrokken zijn bij de hulpverlening aan jongeren, informatie uitwisselen.

Veilig Thuis kijkt in Zorg voor Jeugd (ZvJ), maar registreert hier niet in. Zo kan Veilig Thuis zien of er hulpverlening betrokken is, aan wie Veilig Thuis de zorgen kan overdragen of wie Veilig Thuis kan benaderen.

Veilig Thuis gebruikt zelf een ander (landelijk) register om betrokkenheid van Veilig Thuis in te registreren.

In Zorg voor Jeugd (ZvJ) registreert een hulpverlener dat hij/zij betrokken is en wanneer de betrokkenheid afloopt. De betrokken hulpverlener moet dit register goed bijhouden om ‘vervuiling’ tegen te gaan, dus ook verwijderen als hulpverlening gestopt is. Bij een melding bij Veilig Thuis wordt ZvJ geraadpleegd. Een melding in ZvJ is GEEN automatische melding bij Veilig Thuis. Je meldt bij Veilig Thuis als je de meldcode (inclusief afwegingskader) hebt doorlopen, en bij stap 5 tot de conclusie bent gekomen dat je een melding moet maken vanwege structurele en/of acute onveiligheid.

Doel is dat alle partijen die inzage hebben in ZvJ snel zien wie betrokken is als professional bij het gezin. Daarmee wordt duidelijk waar men eventuele zorgen kan neerleggen. Voor Veilig Thuis heeft ZvJ een heel groot nut, ook wat betreft de samenwerking met partners. Wanneer wij zien dat hulpverlening betrokken is bij een gezin kunnen wij hulpverleners benaderen om van hen te horen wat de stand van zaken is in het gezin. Wij kunnen dan overleggen of we de hulpverlener kunnen betrekken of de melding kunnen overdragen. Dit zorgt ervoor dat directbetrokkenen niet onnodig belast worden met de komst van Veilig Thuis.